HECELİ ŞİİRLER

Sevenlere gönül verdim 

Yola çevirdiler beni

Damla bile değil idim

Göle çevirdiler beni

Tohumu döl eylediler

Dikeni gül eylediler

Yâri bülbül eylediler

Güle çevirdiler beni

Serimi sevdaya saldım

Gâh boşaldım gâhî doldum

Muhabbet arısı oldum 

Bala çevirdiler beni

MİSKİNİ’yi eğittiler

Dane dane öğüttüler

Dil bilmezdim öğrettiler

Dile çevirdiler beni

Sevgi ile yola çıktım

İnsanlığa yürüyorum

Nefret kalesini yıktım

İnsanlığa yürüyorum

Bir güzellik var yolumda

Dostluk türküsü dilimde

Barış bayrağı elimde

İnsanlığa yürüyorum

Saygı yasa sevgi yasa

Ne bir elem ne bir tasa

Dikenlere basa basa

İnsanlığa yürüyorum

Yâri aldım yakınıma

Eşlik etti akınıma

Aşk doldurdum çıkınıma

İnsanlığa yürüyorum

SADIK MİSKİNİ’dir adım

Muhabbete doyamadım

Hızlı tempo koşar adım

İnsanlığa yürüyorum

Eğer bülbül değil isen

Güle dokunma dokunma

Yaprağını yaralarsın

Dala dokunma dokunma

Mansur isen çekil dara

Can bağışla güzel yara

Kusuru kendinde ara

Ele dokunma dokunma

Kaşların yay çatıyorsa

Kirpiğin ok atıyorsa

Yüzün sirke satıyorsa

Bala dokunma dokunma

Dost cemine gelmiyorsan

Gelip öğüt almıyorsan

Saz çalmayı bilmiyorsan

Tele dokunma dokunma

MİSKİNİ’yim geçer çağlar 

Hasretlik bağrımı dağlar

Dokunursan Kerem ağlar

Küle dokunma dokunma

Behey gönül bir öğüdüm var sana

Saygıyı sevgiyi insanda ara

Kem rakipler sargı sarmaz yarana

Var git dermanını cananda ara

Sevdanın esrarı gizlidir canda

Alınıp satılmaz hiçbir dükkânda

Keramet bulunmaz cahil insanda

Kerameti ehl-i irfanda ara

Asi olup el âleme bulaşma

Kavga edip hiç kimseye dalaşma

Arı gibi yayla yayla dolaşma

Muhabbet balını lisanda ara

MİSKİNİ kâmilden nasihat alır

Atana kalmayan sana mı kalır

Derelerin taşı değersiz olur

İnciyi yakutu ummanda ara

Endişe eyleme sevdiğim güzel

Diken bana yeter gül senin olsun

Aşkın ateşine düşmüşüm ezel

Zehir bana yeter bal senin olsun

Bülbüller ayrılmaz gülşen bağından

Mecnunlar vazgeçmez Leyla dağından

Sefa deryasından zevk ırmağından

Katre bana yeter sel senin olsun

Benim bu canımın cananı sensin

Kanayan yaramın lokmanı sensin

Gönül sarayımın sultanı sensin

MİSKİNİ kölendir al senin olsun

Bize de meydanda arifan derler

Cahil hisse alır sözlerimizden

Mızrabın aşkıyla konuşur teller

Muhabbet dökülür sazlarımızdan

Ezelden gailiz doğru ikrâra

Hem güzel dostlara hem güzel yara

Sevday-ı aşk ile yanarız nara

Âlem aydınlanır közlerimizden

SADIK MİSKİNİ der asi olmayız

İzzetten hürmetten geri kalmayız

Düşman tanımayız kemlik bilmeyiz

İnsanlık okunur gözlerimizden

İlmin hizmetine geldim erenler

Beni noksanını bilenden sayın

Başımın tacıdır dostlar yarenler

Onlarla ağlayıp gülenden sayın

Dinlerim kâmilin verdiği emri

İkrârım ikrârdır sözlerim nemri

Gönül gözüm toktur değilim cimri

Sofrası meydanda olandan sayın

Benim dinim aşktır başka dinim yok

Kıblem dost yönüdür başka yönüm yok

Cihanda kimseye zerre kinim yok

Kalbinin pasını silenden sayın

SADIK MİSKİNİ der eylerem zarı

Baş koyduğum yoldan dönmezem geri

İnsanlığa kurban ettim bu seri

Beni barış için ölenden sayın

Behey sofu gâvur müslim ayırma

Hakkın yarattığı kul bir değil mi

Birin atıp diğerini kayırma

İnsanlığa giden yol bir değil mi

Geç de otur ehl-i irfan içinde

Gör ne cevherler var insan içinde

Sen de söze karış meydan içinde

Muhabbet eyleyen dil bir değil mi

MİSKİNİ insanlık ilmini oku

Gönül kilimini aşk ile doku

Toprağa tutunmuş ağacın kökü

Yaprak bir budak bir dal bir değil mi

-Sazıma Sesleniş-

Kulak asma ham sofunun sözüne

Sevday-ı aşk ile öt sarı turnam

Lanet oku rakiplerin yüzüne

Hak bildiğin yola git sarı turnam

Sofu sana şeytan işi demiştir

Hâşâ cemaatten o halt yemiştir

Kutsal olduğunu bilememiştir

Ona da bir niyaz et sarı turnam

Bir adın bağlama biri divandır

Biri saz diğeri telli kuran’dır

Seni çalan cahil değil irfandır

Beni de kervana kat sarı turnam

Sohbet eyle erenlerin diliyle

Erkânıyla edebiyle yoluyla

Akranın izniyle dostun eliyle

Gönül metaını sat sarı turnam

MİSKİNİ nasihat verir şaşkına

Kötü günde el uzatır düşküne

Kan ağlayan mazlumların aşkına

Haine zalime çat sarı turnam

Konma karga konma gülün dalına

Bülbül olmayanın gülde işi ne

Canımı koymuşum ben dost yoluna

Yola uymayanın yolda işi ne

İşi bilmeyende kurar pazarı

Yapar satışını edemez kârı

Arıdan sayılmaz yabani arı

Arı olmayanın balda işi ne

Er isen erliğe bağla özünü

Tanı bir gerçeğe çevir yüzünü

Önce düşün sonra söyle sözünü

Mana bilmeyenin dilde işi ne

MİSKİNİ aşk ile coşa gelmiştir 

Çağlayıp bendinden taşa gelmiştir

Kaynar kazanlarda pişe gelmiştir

Yanmayan vücudun külde işi ne

Dostlar ile muhabbete varınca

Zehirimiz tatlı bala çevrilir

Güzellerde bahçemize girince

Dikenimiz gonca güle çevrilir

Uslanır da uslu olur delimiz

Malını yoksula saçar elimiz

Duyar sağırımız söyler lalımız

Kelâmı bilmeyen dile çevrilir

Er övülür edebiyle arıyla

Zengin sofrasıyla ağaç barıyla

Dostun hasretiyle aşkın narıyla

Tutuşur MİSKİNİ küle çevrilir

Haberin var mıdır ey şah-ı huban

Cefa boyumuzdan aştı gidiyor

Güldürmedi bizi bu çark-ı devran

Gözümüzün seli taştı gidiyor

Ahir zaman derler bir zaman oldu

Bozuldu adalet hal yaman oldu

Erlik meydanına çakallar doldu

Yiğitlik ayağa düştü gidiyor

Birbirini öldürüyor insanlar

Yine oluk oluk akıyor kanlar

Zalimin zulmüne dayanmaz canlar

Mazlumun tebdili şaştı gidiyor

Sevgidir sevenin imanı dini

Seven insan neyler kibiri kini

Suvar oldu aşk atına MİSKİNİ

İnsanlık ardından koştu gidiyor

Pek sıradan bir kulum ben

Çıkarın davetten beni

Değeri yok bir pulum ben

Saymayın servetten beni

Kâbedir gönül hanesi

Sevgidir anın binası

Değilim yağmur danesi

Bilmeyin rahmetten beni

MİSKİNİ’yi anmayınız

El sözüne kanmayınız

Geri kalır sanmayınız

Herkese hürmetten beni

Sultanız âşık olunca

Güzele kul görünürüz

Seyran eylediği bağda

Dikensiz gül görünürüz

Kuruluruz otağına

Boyanırız boyağına

Gezer iken ayağına

Serilir yol görünürüz

Bin eda bin naz eylese

Bağrımızı köz eylese

O bize acı söylese

Biz ona bal görünürüz

MİSKİNİ der ki düşümüz

Güzel sevmektir işimiz

Anı yakmaz ateşimiz

Bir avuç kül görünürüz

Biz insanın aşığıyız

Sevdiğimiz yardır bizim

Hocamızdan ders almışız

Kelâmımız vardır bizim

Seven cana canan biziz

Canan için yanan biziz

Birliğe inanan biziz

İnancımız birdir bizim

İlmin bendine akarız

Karanlığa mum yakarız

Her mevsim tohum ekeriz

Kışımız bahardır bizim

MİSKİNİ’yim hayran olduk

Meydanlarda merdan olduk

Dost yoluna kurban olduk

Adağımız serdir bizim 

Kırılan testiye baştan yanmasak

Sonra fayda etmez pişmanlığımız

Yâd edip dostların adın anmasak

Neye yarar bizim insanlığımız

Yalanı yaparız yakıştırırız

Gerçeği kakalar kakıştırırız

Herkesi çekeriz çekiştiririz

Bir türlü eksilmez şeytanlığımız

MİSKİNİ sevmeye ilgi duyalım

İkilikten çıkıp bire uyalım

Bütün gönülleri fetheyleyelim

Dostluğa dönüşsün düşmanlığımız

Dost adını çağırırız hu ile

Ondan gayrısını canan bilmeyiz

Adarız yoluna baş ile canı

Layık görüp koçu kurban bilmeyiz

Dertlerimiz deva bulur çareden

Sağalır da kurtuluruz yaradan

Küskünlüğü kaldırırız aradan

Âlemi dost eyler düşman bilmeyiz

SADIK MİSKİNİ der ferman yazsınlar

Darı hazırlayıp çukur kazsınlar

İster assın ister ise yüzsünler

Gerçeği söyleriz yalan bilmeyiz

Sevip koklamaya talip olmayan

Goncayı dalından dersin neylesin

Kendini topraktan alçak bilmeyen

Çıkıp yücelerde dursun neylesin

İbadet etmeyi bilen kişinin

Beş vakit namazı kılan kişinin

Gözü hırsızlıkta olan kişinin 

Ayağı camiye girsin neylesin

Horlayıp âlemi yerdikten sonra

Kulun günahına girdikten sonra

Yapmadığı kalbi kırdıktan sonra

MİSKİNİ kâbeye varsın neylesin

Kalbimi âleme açtım

Ne din ne iman göründü

Dış yüzüm evliya çıktı

İç yüzüm şeytan göründü

İrfan meclisine vardım

Sınavdan sınava girdim

Suallere cevap verdim

Her sözüm noksan göründü

Kendimi tamam sanırdım

Bildiğime inanırdım

Akıllı insan tanırdım

Akılsız hayvan göründü

Tamahkâr değilim dedim

Helâlı haramı yedim

Nefsimi üryan eyledim

Nefsim şahmeran göründü

Kimleri taşlamış isem

Her neyi düşlemiş isem

Ne vebal işlemiş isem

Ayan be ayan göründü

Âlem tükürdü yüzüne

Lanet okundu özüne

Gerçek vurdu su yüzüne

MİSKİNİ yalan göründü